🦧 Co Na Pieluszkowe Zapalenie Skóry Forum

Ciepła wiosna i upalne lata sprawiają, że temat odparzeń pieluszkowych wraca jak bumerang. Pomimo, że jest to częsta przypadłość wśród niemowląt, ryzyko jej wystąpienia zwiększa się w okresie występowania wyższych temperatur sprzyjających problemom skóry. Jakimi sposobami można zaradzić powstałym odparzeniom i jak im zapobiegać? Co to jest pieluszkowe zapalenie skóry? Skóra niemowlęcia jest niezwykle delikatna i wrażliwa, przez co również bardziej podatna na wszelkie podrażnienia i infekcje – niewystarczająco gruba warstwa lipidowa nie stanowi bowiem jeszcze właściwej ochrony. Szczelnie zasłonięte okolice pieluszkowe mają ograniczony dostęp powietrza, co w połączeniu z wilgocią i ciepłem, stwarza idealne środowisko dla rozwoju oraz namnażania się grzybów i bakterii. Do tego dochodzi jeszcze bezpośredni kontakt skóry z moczem i kałem, które na skutek wytrącającego się amoniaku działają na skórę podrażniająco. Odparzenie jest miejscowym stanem zapalnym. Towarzyszą mu zwykle: zaczerwienie skóry oraz, w fazie rozwoju, lekki obrzęk. Występuje głównie w okolicy narządów intymnych, odbytu, brzuszka i ud, czyli wszędzie tam, gdzie skóra styka się z pieluchą. Niedostrzeżone odpowiednio wcześnie, szybko przemienia się w wypryski, a nawet drobne ranki, a stąd już tylko krok do poważnego problemu, jakim jest pieluszkowe zapalenie skóry, sprawiające dziecku ogromny dyskomfort i ból. Co na pieluszkowe zapalenie skóry? Domowe sposoby i nie tylko W obliczu wielu czynników ryzyka, skóra w obrębie pieluszki wymaga szczególnej pielęgnacji. Dlatego warto zwrócić uwagę parzenia stają się większe lub pojawiają się nadżerki i wykwity, skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem, który zaleci odpowiednie środki.

Pieluszkowe zapalenie skóry (PZS) jest to stan zapalny skóry zlokalizowany w bardzo klasycznym obszarze skóry dziecka, a mianowicie miejscu przylegania pieluszki. PZS należy do najczęstszych schorzeń skóry wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego. W etiopatogenezie podkreśla się udział bardzo zróżnicowanych czynników, o miejscowym działaniu drażniącym. Pieluszkowe zapalenie skóry (PZS, diaper dermatitis, napkin dermatitis, dermatitis glutealis) jest to stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki. Jest to jedno z najczęstszych schorzeń wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego. Często pierwsze objawy choroby pojawiają się już między 1. a 2. dziecka i mogą utrzymywać się praktycznie do końca „okresu pieluszkowego”. Szczyt zachorowań przypada na okres pomiędzy 7. a 12. [1], tym niemniej objawy choroby dotyczyć mogą również osób w podeszłym wieku, chorych przewlekle, z nietrzymaniem moczu i kału, u których zachodzi konieczność zastosowania pieluchomajtek. POLECAMY Obraz kliniczny PZS jest relatywnie charakterystyczny. Obserwuje się głównie rumień w obrębie okolicy pieluszkowej. W cięższych przypadkach, oprócz zmian rumieniowych, występuje obrzęk, pęcherzyki, krosty, nadżerki, a zmiany obejmować mogą również pośladki, wzgórek łonowy, pachwiny oraz uda. Najczęściej choroba ma przebieg łagodny. W przypadku zmian przewlekłych może występować złuszczanie naskórka i wynikająca z przewlekłości procesu chorobowego lichenifikacja. Z reguły rozpoznanie choroby nie sprawia problemu lekarzowi klinicyście. W cięższych postaciach PZS, w przypadku których klasyczne metody leczenia okazują się nieskuteczne, zachodzi konieczność pobrania biopsji skóry do oceny histologicznej. Charakterystycznymi cechami obrazu histologicznego są: naciek zapalny w obrębie skóry właściwej oraz pogrubienie i złuszczanie naskórka [2]. W diagnostyce różnicowej należy rozważyć odparzenie skóry, łuszczycę, grzybicę, drożdżycę, jak również alergiczny lub niealergiczny wyprysk kontaktowy. Jak już wspomniano, etiopatogeneza PZS jest wieloczynnikowa. Uważa się, że rozwój stanu zapalnego zależy zazwyczaj od powtarzającego się działania uszkadzającego barierę skórną przez różnorodne czynniki o działaniu drażniącym, takie jak: mocz, kał, detergenty, preparaty kosmetyczne, substancje zawarte w pieluszkach czy też proste czynniki mechaniczne. Dużą rolę w powstawaniu zmian w przebiegu PZS odgrywają enzymy zawarte w moczu i kale (chymotrypsyna, elastaza, lipaza), amoniak zawarty w moczu, wzrost pH, dieta, biegunka, antybiotykoterapia (prowadząca niejednokrotnie do objawów biegunki u pacjenta). Wymienione czynniki prowadzą do maceracji naskórka i w efekcie do istotnego zaburzenia struktury oraz funkcji ochronnej skóry jako naturalnej bariery. W przebiegu PZS niejednokrotnie dochodzi do nadkażenia Candida albicans, co zdecydowanie pogarsza stan dermatologiczny. W tych przypadkach obserwuje się ogniskowe zmiany rumieniowe z bardzo charakterystycznymi satelitarnie rozmieszczonymi grudkami i krostami (w oddaleniu od obszaru pierwotnie objętego stanem zapalnym). W przypadku PZS nie można oczywiście wykluczyć komponenty alergicznej. Jak wiadomo, dysponujemy dobrze udokumentowanymi danymi, potwierdzającymi udział alergenów obecnych w pieluszkach w rozwoju klinicznym zmian skórnych w okolicy pieluszkowej [6]. W przebiegu PZS niejednokrotnie dochodzi do nadkażenia Candida albicans, co zdecydowanie pogarsza stan dermatologiczny. Oczywisty wydaje się też fakt, że grupę podwyższonego ryzyka stanowią noworodki urodzone przedwcześnie (wcześniaki). U dzieci urodzonych przed 24. wykazano praktycznie brak warstwy rogowej naskórka, co wiąże się z bardzo wyraźnie zwiększoną przeznaskórkową utratą wody oraz wybitnie wzmożonym przenikaniem wszelkich czynników środowiskowych, jak również tych aplikowanych na powierzchnię skóry (np. kosmetyki pielęgnacyjne, miejscowe preparaty lecznicze itd.). Dodatkowo wartość pH skóry noworodka jest zbliżona do obojętnego i wynosi ok. 6,2–7,5, przez co skóra w tym okresie życia jest zdecydowanie bardziej podatna na zakażenia. Następnie pH skóry ulega stopniowemu obniżeniu, osiągając ostatecznie wartości 5,0–5,5. W tym momencie kwaśny odczyn skóry przeciwdziała już rozwojowi mikroorganizmów na jej powierzchni. Stąd też grupą ryzyka są również noworodki z bardzo niską masą urodzeniową, z uwagi na wyższe pH skóry [1, 3, 4]. Podstawą leczenia PZS jest prawidłowa pielęgnacja okolicy pieluszkowej. Podczas doboru pieluszek należy unikać tych z dodatkiem cerat. Prawidłowo pieluszki powinny być wymieniane co 2–3 godziny [5]. Prawdopodobieństwo wystąpienia PZS zmniejsza się wraz z większą częstością zmiany pieluszki. W przypadku obecności zmian o typie PZS pozostawienie dziecka bez pieluszki zdecydowanie przyspiesza ustępowanie objawów. Przed nałożeniem pieluszki należy przemyć skórę czystą wodą lub delikatnym preparatem do mycia (przeznaczonym dla skóry delikatnej emolientem), dokładnie osuszyć i zastosować krem ochronny (barierowy), który będzie odgrywać rolę swoistej bariery ochronnej przed działaniem czynników drażniących. Klasycznymi substancjami zawartymi w kremach ochronnych są: tlenek cynku, wazelina, lanolina, alantoina oraz dekspantenol. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie preparatów zawierających związki cynku lub miedzi, które charakteryzuje działanie antybakteryjne oraz dodatkowo mają zdolność absorbowania wilgoci (działanie osuszające). Pudry i zasypki zawierające skrobię lub talk również pochłaniają wilgoć, przyczyniając się do zmniejszenia ryzyka uszkodzeń skóry. Z klinicznego punktu widzenia ważne jest, aby nie stosować zasypek łącznie z oliwką lub mleczkiem, gdyż stwarza to możliwość rozwoju kontaktowego odczynu z podrażnienia. U dzieci z rozpoznanym atopowym zapaleniem skóry absolutnie nie zaleca się stosowania chusteczek oczyszczających zawierających detergenty, ze względu na wysokie ryzyko wywołania kontaktowych reakcji zarówno alergicznych, jak też niealergicznych (z podrażnienia). Zdecydowana większość pacjentów z rozpoznaniem PZS dobrze reaguje na zastosowanie prawidłowo zaplanowanej, intensywnej pielęgnacji skóry. W przypadku zmian nasilonych lub powikłanych wtórnym nadkażeniem bakteryjnym lub/i grzybiczym konieczne jest włączenie leczenia farmakologicznego. Zaleca się odpowiednio stosowanie preparatów przeciwbakteryjnych lub przeciwgrzybiczych. Z kolei w przypadku bardzo nasilonego stanu zapalnego konieczne jest włączenie miejscowych preparatów glikokortykosteroidowych (mGKS), ale – jeśli to możliwe – o słabej sile działania. Należy pamiętać o unikaniu przewlekłego stosowania mGKS, z uwagi na ryzyko rozwoju rozmaitych objawów niepożądanych, w tym ziarniniaka pośladków (granuloma gluteale infantum). Charakteryzuje się on obecnością rozsianych grudek rumieniowych lub guzków z wyraźnie zaznaczonym rozpadem w części centralnej. W przypadku potwierdzonej alergii kontaktowej w odniesieniu do alergenów będących składnikami pieluszek, bezwzględnie konieczna jest eliminacja uczulających substancji (zmiana typu pieluszki na inny, o odmiennym składzie). Poprawę przynosi również zmiana diety i unikanie nadmiaru węglowodanów, które jak wiadomo, są doskonałą pożywką dla rozwoju drożdżaków. PZS jest jednym z najczęstszych schorzeń wieku niemowlęcego. Najskuteczniejszą formą profilaktyki PZS jest częsta zmiana pieluszek i odpowiedni ich dobór. Bardzo duże znaczenie ma prawidłowa pielęgnacja skóry okolicy pieluszkowej, co zapobiega zarówno pojawianiu się zmian skórnych, jak też przyspiesza ich ustępowanie. Podstawą leczenia PZS jest prawidłowa pielęgnacja okolicy pieluszkowej. Podczas doboru pieluszek należy unikać tych z dodatkiem cerat. Prawidłowo pieluszki powinny być wymieniane co 2–3 godziny [5]. Prawdopodobieństwo wystąpienia PZS zmniejsza się wraz z większą częstością zmiany pieluszki. Analiza przypadku klinicznego Do Przyklinicznej Poradni Dermatologii Katedry i Kliniki Dermatologii w Poznaniu zgłosiła się matka z siedmiomiesięczną córką z powodu pojawienia się zmian zapalnych skóry zlokalizowanych w okolicy pieluszkowej. Dziecko urodziło się z ciąży pierwszej, prawidłowej, rozwiązanej o czasie za pomocą cięcia cesarskiego z powodu braku postępu porodu. Urodzeniowa masa ciała wynosiła 3950 g, a noworodka oceniono na 10 punktów w skali Apgar. U dziewczynki przeprowadzono szczepienia zgodnie z obowiązującym aktualnie k... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź

Pieluszkowe zapalenie skóry, inaczej rumień pieluszkowy, to najczęstsze dermatologiczne schorzenie okresu niemowlęcego. Jak mu zapobiegać i co robić, gdy się pojawi?Z różnych badań wynika, że nawet 16 do 65% niemowląt cierpi z powodu pieluszkowego zapalenia skóry. Mogą być to krótkie, kilkudniowe epizody, ale u niektórych dzieci ciągną się tygodniami, powodując znaczny dyskomfort. Pojawiają się czasem nawet w pierwszym tygodniu życia, ale szczyt zachorowań przypada na okres między 9 a 12 miesiącem rozpoznać pieluszkowe zapalenia skóry?W zależności od stopnia zaawansowania rumień pieluszkowy może mieć lekkiego zaczerwienienia lub nawet krwawiących ran. Oprócz samych pośladków podrażnione bywają również fałdy skórne na udach i wzgórek łonowy. Na skórze niemowlęcia mogą też pojawić się krosty i bąble, a w zaawansowanej postaci również nadżerki. Ponadto, w przypadku dodatkowej infekcji bakteryjnej lub grzybiczej skóra staje się żywoczerwona i spuchnięta, czasami z białawymi i żółtymi osadami. Drobnoustroje zaskakująco łatwo wnikają bowiem w uszkodzony naskórek i rozpoczynają zmian skórnych obserwuje się u maluszka często wyraźny dyskomfort i płacz, czemu trudno się dziwić. Stany zapalne wywołują bowiem świąd, pieczenia i są przyczyny pieluszkowego zapalenia skóry?Jak sama nazwa wskazuje, problemy dotyczą przede wszystkim obszarów skóry dziecka przykrytej pieluszką i mają bezpośredni związek z jej zawartością. Mocz i kał to agresywne substancje, które podrażniają delikatny naskórek, a do tego przydaje się jeszcze fizyczne tarcie pieluchy, ciepło i wilgoć. Trudno wyobrazić sobie bardziej niesprzyjające warunki dla skóry!Niektóre niemowlęta są na tę przypadłość szczególnie podatne, inne prawie wręcz przeciwnie. Stany zaostrzenia najczęściej obserwuje się w okresach wprowadzania stałych pokarmów, które zmieniają zawartość stolca, a także przy przyjmowaniu antybiotyków. Pieluszkowemu zapaleniu skóry sprzyjają także biegunki oraz zaniedbania w zmienianiu pieluszek. W tym kontekście problematyczne bywają pieluchy tekstylne, które nie odprowadzają dobrze wilgoci, a często bywają również prane w nieodpowiedni sposób (zbyt niskie temperatury lub zbyt silne detergenty).Jak zapobiegać odparzeniom?Zmieniaj często pieluchy (natychmiast, jeśli są silnie zabrudzone); jeśli dziecko ma rano naprawdę pełną pieluchę, staraj się zmieniać ją również w trakcie przewijaniu staraj się myć pupę wodą z mydłem, a jeśli to niemożliwe, dokładnie czyścić chusteczką nawilżaną, bez silnego tarcia pupę niemowlęcia do wietrzenia tak często, jak tylko możesz. Gdy niemowlę jest malutkie, kładź je na wodoodpornym podkładzie i pieluszce flanelowej. Starszym dzieciom warto pozwalać na baraszkowanie nago po zauważysz lekkie zaczerwienienie, zacznij leczenie natychmiast. Nieleczony rumień może prowadzić do infekcji grzybiczej, której znacznie trudniej się prewencyjnie kremy przeciw odparzeniom dostępne w drogeriach i aptekach bez recepty. Pamiętaj jednak, że trzeba nakładać je stosunkowo grubą warstwą, aby spełniały swoją funkcję pieluszkowego zapalenia skóryCzerwone zmiany na udach i pośladkach dziecka nie oznaczają od razu poważnej choroby. Czasem wystarczy zaostrzyć rygory higieniczne i często wietrzyć pupę, aby problem sam odszedł w zapomnienie. Codzienne kąpiele są w tym czasie bardzo wskazane. Poza tym pomagają wspomniane wyżej kremy, które mają również działanie łagodzące i odkażające. Tlenek cynku jest szczególnie polecanym składnikiem, a ponadto dobre rezultaty dają naturalne preparaty na bazie aloesu, oczaru, nagietka oliwy z oliwek czy wosku okresach nasilenia zmian warto też stosować pieluszki o rozmiar większe, aby uniknąć ciągłego pocierania tych samych stref skóry. Jeśli sytuacja wydaje się wymykać spod kontroli, nie wahajmy się jednak skonsultować się lekarzem pediatrą lub dermatologiem. Czasami wymagane są bowiem maści sterydowe, antybiotyczne lub przeciwgrzybiczne. Prewencja pieluszkowych zapaleń skóry powinna więc być priorytetem każdego rodzica! Tagi: pieluszkowe zapalenie skóry, rumień pieluszkowy

co na pieluszkowe zapalenie skóry forum